Filmy restauracja, taniec

Doktor Tess Coleman nie od dziś ma kłopoty z porozumieniem się ze swoją nastoletnią córką, Anną. Lekceważy jej marzenia o muzycznej karierze, nie darzy też sympatią jej chłopaka, Jake’a. Za to dziewczyna nie akceptuje narzeczonego matki, którego uważa za nudziarza i sztywniaka. Pewnego dnia, za sprawą magicznego działania chińskich ciasteczek z wróżbą, matka i córka zamieniają się ciałami – matka nieoczekiwanie przybiera postać nastolatki, a córka uwięziona zostaje w skórze czterdziestokilkuletniej kobiety.

W świecie niedalekiej przyszłości prawo do życia na szczytach drabiny społecznej otrzymali wyłącznie ludzie doskonali w każdym calu: idealne produkty inżynierii genetycznej. Ci, którzy przyszli na świat drogą naturalną, zostali zepchnięci na margines. Tak jak Victor Freeman (Ethan Hawke) - słabej kondycji krótkowidz, który w obecnej hierarchii społecznej może być co najwyżej sprzątaczem. Ale Victor ma marzenia: chce polecieć w kosmos. W trakcie testów kwalifikacyjnych zamienia próbki, podając jako własne wyniki przyjaciela - sparaliżowanego sportowca. Szanse na udział w wyprawie rosną, kiedy zostaje zamordowany szef misji. Podejrzenie jednak pada na niewinnego Freemana. Czy mistyfikacja, jakiej się dopuścił, wyjdzie na jaw?

Oto on, Napoleon Dynamite, nowy rodzaj bohatera. Bryluje wśród szkolnej braci dumnie obnosząc pseudo-afro i obciachowe śniegołazy do przyciasnego garnituru. Nieprzeciętnie - w swoim mniemaniu - uzdolniony, wciąż szkicuje fantastyczne bestie, chyba że przeszkadza mu naprawdę wredny wuj Rico i brat Kip, którego spacyfikować może tylko lewy sierpowy...

Po dziewięciu latach drogi dwójki nieznajomych, którzy przypadkowo spotkali się w pociągu jadącym do Wiednia, krzyżują się ponownie - tym razem w Paryżu. Podczas trasy promocyjnej nowej książki Jesse (Ethan Hawke) dostrzega, że w paryskiej księgarni przypatruje mu się Celine (Julie Delpy). Ona mieszka teraz w Paryżu, on w Nowym Jorku. On odlatuje jeszcze tego samego wieczora, mają więc zaledwie kilka godzin, by sprawdzić, czy ich uczucie jest tak samo silne jak dziewięć lat wcześniej w Wiedniu.

Andy (Steve Carell) na już 40 lat. Jest to przeciętny mężczyzna w tym wieku. Pracuje on w sklepie z elektroniką, a do pracy jeździ na rowerze. Pewnego dnia współpracownicy zapraszają go na partię pokera. Wtedy dowiadują się, że Andy chodź ma już 40 lat wciąż jest prawiczkiem. Koledzy z pracy postanawiają mu pomóc. Początkowo mu się to nie podoba, ponieważ ich pomysły są totalna klapą. Andy poznaję matkę trójki dzieci Trish (Catherine Keener) i zakochuje się w niej.

Film opowiada o grupie przyjaciół – nauczycieli w szkole średniej, zainspirowanych teorią, że skromna dawka alkoholu w organizmie otwiera umysły na otaczający nas świat. Gdy rozpoczynają eksperyment, starając się utrzymać stały poziom alkoholu we krwi przez cały dzień pracy, nie spodziewają się że będzie miał bardzo rożne skutki dla każdego z nich.

Kiedy James Brennan (Jesse Eisenberg) musi zrezygnować z wymarzonych letnich wakacji i zacząć zarabiać na swoje studia, jedyną pracą jaką udaje mu się znaleźć jest posada w Adventureland - kiczowatym parku rozrywki, w którym wszystkie gry są ustawione, a inne atrakcje przyprawiają o mdłości. Ale to właśnie tam poznaje Em (Kristen Stewart, Zmierzch), a jego beznadziejna dotąd sytuacja zmienia się w najlepsze lato wszechczasów.

Cztery wieloletnie przyjaciółki raz w miesiącu spotykają się w stworzonym na własny użytek klubie czytelniczym. Niejedno już w życiu widziały, przeczytały i przeżyły, ale „Pięćdziesiąt twarzy Greya” okaże się w ich przypadku pozycją wyjątkowo inspirującą. Początkowo nieco onieśmielone, szybko dają się zauroczyć Christianowi Greyowi i jego zmysłowej pomysłowości. A ponieważ, jak wiadomo, życie jest krótkie, panie postanawiają nie tracić czasu i odkryć nowe twarze miłości. I choć z pewnością nie każdy facet to Grey, to niejednemu warto dać szansę…

Podczas spaceru po parku z M.J. niedaleko nich spada mały meteoryt na którym znajduje się symbiot. Peter zabiera go do laboratorium doktora Connorsa, lecz ten ucieka przyczepiając się mu do buta. Łączy on się ze strojem i zmienia jego kolor na czarny, daje mu dodatkowe moce, kostium jest wtedy o wiele wytrzymalszy i ma zdolność samo regeneracji. Lecz ta fuzja nie wpływa tylko na wygląd, symbiot opanowuje Petera także od zewnątrz, wyzwala w nim negatywne emocje, pobudza chęć zemsty na Sandmanie, o ile w poprzednich częściach człowiek-pająk się tylko bronił, nie próbował zabijać swoich wrogów to teraz staje się bezwzględny, także w życiu służbowym. W redakcji zostaje zatrudniony Eddie Brock, który rywalizuje z nim o posadę fotografa, tylko że on przedstawia go w niekorzystnym świetle. Peter udowadnia że zdjęcia rywala są preparowane, przez co Eddie traci prace.

Ma wszystko o czym mogłaby zamarzyć. Jest piękna, ma świetną pracę i przede wszystkim kocha nad życie. Jednak, gdy ukochany prosi ją o rękę, wpada w panikę. Dziwne? Niekoniecznie. W jej rodzinie od pokoleń bowiem panuje klątwa - pierwsze małżeństwa zawsze kończą się szybkim rozwodem. Dziewczyna wpada na szalony pomysł, jak oszukać przeznaczenie - postanawia znaleźć i poślubić przypadkowego mężczyznę, a potem jak najszybciej się z nim rozwieść. Plan z pozoru całkiem niezły i logiczny, ma swoją słabą stronę. Los lubi bowiem zaskakiwać. Przypadkowy wybranek okaże się więc nie taki całkiem przypadkowy, a ich wspólna podróż na koniec świata skończy się zupełnie gdzie indziej niż się zaczęła.